Kipas aluvial merupakan bentuk permukaan bumi yang terbentuk dari proses

1)      Perbedaan Alluvial Fan dan Delta

     Aluvial fan atau yang biasa disebut kipas aluvial adalah kenampakan pada mulut lembah yang berbentuk kipas yang merupakan hasil proses pengendapan atau merupakan akhir dari sistem erosi-deposisi yang dibawa oleh sungai. Lingkungan ini umumnya berkembang di kaki pegunungan, dimana air kehilangan energi untuk membawa sendimen ketika melintasi dataran. Atau dapat diartikan pula bila suatu sungai dengan muatan sedimen yang besar mengalir dari bukit atau pegunungan, dan masuk ke dataran rendah, maka akan terjadi perubahan gradien kecepatan yang drastis, sehingga terjadi pengendapan material yang cepat, yang dikenal sebagai kipas aluvial, berupa suatu onggokan material lepas, berbentuk seperti kipas, biasanya terdapat pada suatu dataran di depan suatu gawir. Biasanya material kasar diendapkan dekat kemiringan lereng, sementara yang halus terendapkan lebih jauh pada pedataran, tetapi secara keseluruhan lingkungan ini mengendapkan sendimen-sendimen yang berukuran besar seperti bongkahan batuan.

Delta yaitu tanah datar hasil pengendapan yang dibentuk oleh sungai, muara sungai, dimana timbunan sedimen tersebut mengakibatkan propagradasi yang tidak teratur pada garis pantai (Coleman, 1968; Scott & Fischer, 1969). Delta terbentuk di gabungan dari lingkungan darat dan laut, banyak jenis sendimen yang dihasilkannnya dengan di dominasi oleh pasir, lanau dan lempung. Beberapa delta mempunyai kenampakan seperti kipas aluvial, tetapi berbeda – beda satu sama lain, perbedan tersebut yaitu : Pengendapan pada delta disebabkan oleh pengurangan kecepatan aliran yang masuk ke dalam air laut yang tetap (laut atau danau), Perluasan delta secara vertikal terbatas. Delta membentuk propagradasi yang tidak teratur pada garis pantai, Kemiringan permukaan delta lebih datar daripada besar kipas aluvial.

2)      Cara Membedakan Batuan Sendimen yang Diendapkan di Lingkungan Laut Dangkal dan Laut Dalam

      Salah satu cara untuk  membedakan antara batuan sendimen yang diendapkan di lingkungan laut dangkal dan laut dalam adalah dengan melihat material yang diendapkannya.

Pada umumnya Lingkungan sendimen laut dangkal dicirikan dengan susunan utamanya campuran antara pasir, kerikil, dan batu kerikil. Sebagian besar pada ‘Continental slope’ kemiringannya lebih terjal sehingga sedimen tidak akan terendapkan dengan ketebalan yang cukup tebal. Daerah yang miring pada permukaannya dicirikan berupa batuan dasar (bedrock) dan dilapisi dengan lapisan lanau halus dan lumpur. Kadang permukaan batuan dasarnya tertutupi juga oleh kerikil dan pasir.

      Endapan Sedimen pada perairan laut dalam terdiri atas berbagai struktur halus dan kompleks. Kebanyakan sedimen itu berupa sisa-sisa fitoplankton dan zooplankton laut. Karena umur organisme plankton hannya satu atau dua minggu, terjadi suatu bentuk ‘hujan’ sisa-sisa organisme plankton yang perlahan, tetapi kontinue di dalam kolam air untuk membentuk lapisan sedimen, sendimen ini disebut Sedimen Biogenik Pelagis. Jenis lain dari dari sendimen dalam adalah Sedimen Terigen Pelagis yaitu lingkungan sendimen yang terdiri atas materi-materi yang berukuran sangat kecil. Ada dua cara materi tersebut sampai ke lingkungan pelagis. Pertama dengan bantuan arus turbiditas dan aliran grafitasi. Kedua melalui gerakan es yaitu materi glasial yang dibawa oleh bongkahan es ke laut lepas dan mencair.

 Refferensi:

1. Husain, Salahuddin. Proses Sendimentasi dan Batuan Sendimen. 2012. Jurusan Teknik    Geologi Fakultas Teknik UGM.

2. http://pinterdw.blogspot.com  (Diakses tanggal 17 Maret 2014)

Jonathan Alfrendi Jumat, 7 Agustus 2020 | 12:00 WIB

Bobo.id- Bentuk permukaan Bumi tidak merata. Permukaan Bumi dibentuk oleh tenaga dari dalam bumi (endogen) dan tenaga dari luar (eksogen).

Proses geologis yang mengubah bentuk permukaan Bumi secara endogen yaitu gerakan tektonik, vulkanisme, dan gempa Bumi.

Sedangkan, tenaga eksogen meliputi tiga proses. Apa saja ya? Yuk, kita cari tahu!

Proses tenaga eksogen meliputi pelapukan, erosi, dan sedimentasi. Ketiga proses itu tidak bisa dipisahkan satu sama lain karena proses yang satu akan memengaruhi proses yang lain.

Baca Juga: Letak Geografis Indonesia Ternyata Memiliki Banyak Pengaruh, lo! Ini Beberapa di Antaranya

1. Pelapukan

Pelapukan adalah proses hancurnya batuan pada kulit Bumi.

Penyinaran Matahari berperan dalam proses pelapukan.

Pelapukan biasanya terjadi di lereng pegunungan. Pelapukan terdiri dari tiga jenis, yaitu:

Page 2

Page 3

pixabay

Bobo.id- Bentuk permukaan Bumi tidak merata. Permukaan Bumi dibentuk oleh tenaga dari dalam bumi (endogen) dan tenaga dari luar (eksogen).

Proses geologis yang mengubah bentuk permukaan Bumi secara endogen yaitu gerakan tektonik, vulkanisme, dan gempa Bumi.

Sedangkan, tenaga eksogen meliputi tiga proses. Apa saja ya? Yuk, kita cari tahu!

Proses tenaga eksogen meliputi pelapukan, erosi, dan sedimentasi. Ketiga proses itu tidak bisa dipisahkan satu sama lain karena proses yang satu akan memengaruhi proses yang lain.

Baca Juga: Letak Geografis Indonesia Ternyata Memiliki Banyak Pengaruh, lo! Ini Beberapa di Antaranya

1. Pelapukan

Pelapukan adalah proses hancurnya batuan pada kulit Bumi.

Penyinaran Matahari berperan dalam proses pelapukan.

Pelapukan biasanya terjadi di lereng pegunungan. Pelapukan terdiri dari tiga jenis, yaitu:

Sebuah medan di mana kerikil yang dibawa oleh sungai diendapkan dalam bentuk semi-kerucut menuju tanah datar dengan mulut lembah sungai sebagai puncaknya. Bagian yang dekat dengan puncak kipas aluvial disebut bagian atas kipas, bagian tengah disebut bagian tengah kipas, dan bagian ujung disebut bagian ujung kipas. Disebut kipas aluvial jika dibedakan dari kipas aluvial batuan yang berkembang seperti kipas di kaki gunung di daerah gersang dan terutama terbentuk oleh erosi.

Untuk membentuk kipas aluvial, kondisi topografi, geologi, iklim, dan vegetasi daerah hulu, serta kondisi topografi dan geologi tempat pembentukannya penting. Yang pertama terlibat dalam sifat kerikil yang membentuk kipas aluvial dan sungai yang membawanya, dan yang terakhir terkait erat dengan penyebaran kipas aluvial. Secara umum, daerah cekungan dan undulasi di daerah hulu cukup besar, sungai berlereng curam membawa sejumlah besar kerikil berbutir kasar ke hilir, dan kipas aluvial berkembang dengan baik bila terdapat cekungan dan dataran yang luas di sisi hilir. ..

Lembah sungai yang mengukir pegunungan umumnya berlereng curam, lebar lembah menyempit, dan kedalaman air menjadi dalam pada saat banjir, sehingga daya dukung kerikil besar. Namun, ketika keluar dari pegunungan ke daratan datar, kemiringan dasar lembah tiba-tiba berkurang, dan pada saat yang sama, aliran air meluas dan kedalaman air menjadi dangkal, sehingga daya dukung sungai berkurang. Akibatnya, ketika sungai mencapai tanah datar, sejumlah besar kerikil yang terbawa hingga titik itu diendapkan, dasar sungai berangsur-angsur naik, dan jalur aliran menjadi tidak stabil. Oleh karena itu, pada saat banjir berikutnya akan diambil saluran yang mengalir di tempat yang lebih rendah, dan kerikil baru akan mulai menumpuk di sepanjang saluran tersebut. Dengan mengulangi perubahan alur sungai tersebut, jalur aliran mengalir secara merata dari pintu keluar lembah dalam arah bergerak, dan topografi endapan kerikil semi-kerucut dengan mulut lembah sebagai puncaknya terbentuk.

Ukuran kipas aluvial didominasi oleh jumlah kerikil yang terbawa dari hulu, dan kipas aluvial yang dibuat oleh sungai besar cenderung berbentuk planar besar dan lebih landai dibandingkan sungai kecil. Selain itu, semakin kecil partikel endapan, semakin landai kemiringannya. Kipas aluvial dengan lereng landai adalah kipas aluvial, dan lerengnya curam. kerucut tebing Kerucut aluvial kadang-kadang disebut kerucut aluvial. Bentuk penampang vertikal kipas aluvial menunjukkan kemiringan maksimum di bagian atas kipas dan dengan lembut miring ke arah ujung kipas. Sungai-sungai yang mengalir di atas kipas aluvial membentuk saluran jalinan, dan mikrotopografi permukaan tanah terdiri dari saluran sungai tua yang berkembang dalam jaringan dan kumpulan tumpukan kerikil berbentuk gelendong yang berkembang di antara mereka. Endapannya terutama kerikil, tetapi ukuran kerikil tidak seragam karena kecilnya pengaruh pengayakan oleh air mengalir, dan endapan berbutir halus seperti pasir, lanau, dan lempung mengisi ruang di antara kerikil dengan berbagai ukuran. ing.

Kipas aluvial dihasilkan karena gerakan kerak seperti patahan dan tikungan, dan kerikil yang dihasilkan di cekungan dapat mengalir keluar karena peningkatan aliran sungai karena perubahan iklim. Di tempat-tempat seperti Jepang yang termasuk dalam sabuk orogenik muda dan di mana gerakan kerak aktif, lereng patahan yang luar biasa sering berkembang di tepi cekungan dan dataran, begitu banyak kipas aluvial juga didistribusikan. Secara khusus, di cekungan pegunungan, hampir seluruh cekungan sering ditempati oleh kipas aluvial, seperti di cekungan Matsumoto dan Kofu. Selain itu, produksi puing-puing aktif bahkan di daerah kering dan semi-kering, dan kipas aluvial berkembang dengan baik karena curah hujan sering berupa hujan lebat.

Jika kondisi pembentukan kipas aluvial berubah karena pergerakan kerak, perubahan iklim, atau perubahan muka air laut yang menjadi acuan tingkat erosi sungai, maka akan terbentuk kipas aluvial baru di depan kipas aluvial yang dipahat lembah. . Kipas aluvial sintetis dibuat. Selain itu, ketika sejumlah besar sungai muncul dari pegunungan, kipas aluvial yang berdekatan bersentuhan satu sama lain untuk membentuk serangkaian kipas aluvial yang disebut kipas aluvial pertemuan. Di Jepang, ada banyak contoh penggabungan kipas aluvial dan kipas yang dibedah, dan dataran tinggi Musashino di dataran Kanto, Mikatahara di wilayah Tokai, dan Iwatahara juga merupakan kipas aluvial yang dibedah yang telah dibedah dan berubah menjadi dataran tinggi.

Karena kipas aluvial terdiri dari kerikil, air sungai meresap ke bawah tanah dan menjadi air bawah tanah, dan sebagian besar sungai yang mengalir melalui kipas aluvial adalah Sungai Mizunashi. Secara khusus, sulit untuk mendapatkan air minum dan air irigasi di bagian tengah kipas karena permukaan air dalam, dan desa-desa berbentuk kipas aluvial terletak di bagian atas kipas di mana air sungai mudah tersedia, atau permukaan air tanah menjadi dangkal dan mata air tersebar. Terbatas pada ujung kipas. Di kipas aluvial, ladang murbei, ladang teh, kebun, dll. terbuka selain ladang biasa, memanfaatkan sifat tanah dengan drainase yang baik. Contoh budidaya pohon buah skala besar termasuk pemeliharaan anggur di lembah Kofu dan budidaya apel di lembah Nagano. dapat memberi. Selain itu, di kipas aluvial Sungai Kurobe, sawah telah dikonversi karena penyebaran fasilitas irigasi dan pengolahan tanah. Banyak sungai yang mengalir melalui kipas aluvial tidak stabil dan disebut sungai kasar. Untuk melindungi diri dari bahaya banjir, masyarakat membangun tanggul, artinya memperbaiki alur sungai, dan penimbunan sedimen akan dibatasi pada alur sungai. Akibatnya, dasar sungai naik secara signifikan dibandingkan dengan daerah sekitarnya. Sungai langit-langit Terbentuk. Sebagian besar sungai yang mengalir melalui kipas aluvial telah menjadi sungai langit-langit, dan ada kasus di mana terowongan kereta api lewat di bawah sungai, seperti Sungai Daimyojin yang mengalir melalui Kota Toyo, Prefektur Ehime.
Masatomo Umitsu

Page 2

एक भू-भाग जिसमें नदी द्वारा ढोई गई बजरी अर्ध-शंक्वाकार आकार में एक समतल भूमि की ओर जमा की जाती है जिसमें नदी का घाटी मुहाना शीर्ष के रूप में होता है। जलोढ़ पंखे के शीर्ष के पास के भाग को पंखे का शीर्ष, मध्य भाग को पंखे का केंद्र और अंतिम भाग को पंखे का सिरा कहा जाता है। इसे जलोढ़ पंखा कहा जाता है जब इसे चट्टान के जलोढ़ पंखे से अलग किया जाता है जो शुष्क क्षेत्र में पहाड़ की तलहटी में पंखे की तरह विकसित होता है और मुख्य रूप से कटाव से बनता है।

एक जलोढ़ पंखा बनाने के लिए, अपस्ट्रीम क्षेत्र की स्थलाकृतिक, भूवैज्ञानिक, जलवायु और वनस्पति की स्थिति और उस स्थान की स्थलाकृतिक और भूवैज्ञानिक स्थितियाँ महत्वपूर्ण हैं जहाँ यह बनती है। पहला जलोढ़ पंखे और इसे ले जाने वाली नदियों को बनाने वाली बजरी की प्रकृति में शामिल है, और बाद वाला जलोढ़ पंखे के प्रसार से निकटता से संबंधित है। सामान्य तौर पर, बेसिन क्षेत्र और अपस्ट्रीम क्षेत्र में उतार-चढ़ाव बड़े होते हैं, खड़ी ढलान वाली नदियाँ बड़ी मात्रा में मोटे अनाज वाली बजरी को नीचे की ओर ले जाती हैं, और जलोढ़ पंखे अच्छी तरह से विकसित होते हैं जब नीचे की तरफ चौड़े बेसिन और मैदान होते हैं। ..

पहाड़ों को तराशने वाली नदी घाटियाँ आमतौर पर खड़ी ढलान होती हैं, घाटी की चौड़ाई संकरी होती है, और बाढ़ के दौरान पानी की गहराई गहरी हो जाती है, इसलिए बजरी की वहन क्षमता बड़ी होती है। हालाँकि, पहाड़ों से समतल भूमि पर जाने पर घाटी के तल का ढलान अचानक कम हो जाता है, और साथ ही, पानी का प्रवाह फैलता है और पानी की गहराई उथली हो जाती है, इसलिए नदी की वहन क्षमता कम हो जाती है। नतीजतन, जब नदी समतल जमीन पर पहुंचती है, तो उस बिंदु तक बड़ी मात्रा में बजरी जमा हो जाती है, नदी का तल धीरे-धीरे ऊपर उठता है, और प्रवाह पथ अस्थिर हो जाता है। इसलिए, अगली बाढ़ के समय, एक निचली जगह में बहने वाली एक नहर ली जाएगी, और चैनल के साथ नई बजरी जमा होने लगेगी। नदी चैनल में इस तरह के परिवर्तनों को दोहराते हुए, प्रवाह पथ चल दिशा में घाटी के निकास से समान रूप से बहता है, और शीर्ष के रूप में घाटी के मुंह के साथ एक अर्ध-शंक्वाकार बजरी जमा स्थलाकृति बनती है।

जलोढ़ पंखे का आकार ऊपर की ओर से ले जाने वाली बजरी की मात्रा पर हावी होता है, और एक बड़ी नदी द्वारा बनाए गए जलोढ़ पंखे का आकार बड़ा होता है और यह छोटी नदी की तुलना में अधिक धीरे से ढलान वाला होता है। इसके अलावा, जमा के कण जितने छोटे होते हैं, ढलान उतना ही कोमल होता है। कोमल ढलान वाले जलोढ़ पंखे जलोढ़ पंखे हैं, और ढलान खड़ी हैं। चट्टान शंकु जलोढ़ शंकु को कभी-कभी जलोढ़ शंकु कहा जाता है। जलोढ़ पंखे का ऊर्ध्वाधर क्रॉस-सेक्शनल आकार पंखे के शीर्ष पर अधिकतम झुकाव दिखाता है और धीरे से पंखे के अंत की ओर झुकता है। जलोढ़ पंखे पर बहने वाली नदियाँ एक लटके हुए चैनल का निर्माण करती हैं, और जमीन की सतह की सूक्ष्म स्थलाकृति पुराने नदी चैनलों से बनी होती है जो एक नेटवर्क में विकसित होते हैं और उनके बीच विकसित होने वाले धुरी के आकार के बजरी के ढेर का संग्रह होता है। जमा मुख्य रूप से बजरी हैं, लेकिन बजरी का आकार बहते पानी से छलनी के छोटे प्रभाव के कारण एक समान नहीं है, और रेत, गाद और मिट्टी जैसे महीन दाने विभिन्न आकारों की बजरी के बीच की जगह को भरते हैं। आईएनजी।

जलोढ़ पंखे क्रस्टल मूवमेंट जैसे दोष और मोड़ के कारण उत्पन्न होते हैं, और बेसिन में उत्पादित बजरी जलवायु परिवर्तन के कारण नदी के प्रवाह में वृद्धि के कारण बह सकती है। जापान जैसे स्थानों में जो युवा ओरोजेनिक बेल्ट से संबंधित हैं और जहां क्रस्टल मूवमेंट सक्रिय हैं, घाटियों और मैदानों के हाशिये में अक्सर उल्लेखनीय फॉल्ट स्कार्प्स विकसित होते हैं, इसलिए कई जलोढ़ पंखे भी वितरित किए जाते हैं। विशेष रूप से, पहाड़ी घाटियों में, लगभग पूरे बेसिन में अक्सर जलोढ़ पंखे होते हैं, जैसे मात्सुमोतो और कोफू घाटियों में। इसके अलावा, शुष्क और अर्ध-शुष्क क्षेत्रों में भी मलबे का उत्पादन सक्रिय है, और जलोढ़ पंखे अच्छी तरह से विकसित होते हैं क्योंकि वर्षा अक्सर भारी वर्षा का रूप ले लेती है।

यदि क्रस्टल आंदोलनों, जलवायु परिवर्तन, या समुद्र के स्तर में परिवर्तन के कारण जलोढ़ पंखे के निर्माण की स्थितियां बदलती हैं, जो नदी के कटाव के लिए एक संदर्भ स्तर के रूप में कार्य करती है, तो घाटी द्वारा खुदी हुई जलोढ़ पंखे के सामने एक नया जलोढ़ पंखा बनाया जाएगा। . सिंथेटिक जलोढ़ पंखा बनाया जाता है। इसके अलावा, जब पहाड़ों से बड़ी संख्या में नदियाँ निकलती हैं, तो आसन्न जलोढ़ पंखे एक-दूसरे के संपर्क में होते हैं, जिससे जलोढ़ पंखे की एक श्रृंखला बनती है, जिसे संगम जलोढ़ पंखे कहा जाता है। जापान में, जलोढ़ पंखे और विच्छेदित पंखे के विलय के कई उदाहरण हैं, और कांटो मैदान में मुसाशिनो पठार, टोकई क्षेत्र में मिकाताहारा, और इवाताहारा भी विच्छेदित जलोढ़ पंखे हैं जिन्हें विच्छेदित किया गया है और पठारों में बदल दिया गया है।

चूंकि जलोढ़ पंखा बजरी से बना होता है, नदी का पानी भूमिगत हो जाता है और भूमिगत जल बन जाता है, और जलोढ़ पंखे से बहने वाली अधिकांश नदियाँ मिज़ुनाशी नदियाँ हैं। विशेष रूप से, पंखे के मध्य भाग में पीने का पानी और सिंचाई का पानी प्राप्त करना मुश्किल है क्योंकि पानी की मेज गहरी है, और जलोढ़ पंखे के आकार के गाँव पंखे के शीर्ष पर स्थित हैं जहाँ नदी का पानी आसानी से उपलब्ध है, या भूजल की सतह उथली हो जाती है और झरने वितरित हो जाते हैं। प्रशंसक अंत तक सीमित। जलोढ़ पंखे में शहतूत के खेत, चाय के खेत, बाग आदि सामान्य खेतों के अतिरिक्त अच्छे जल निकास वाली मिट्टी के गुणों का लाभ उठाकर खुले रहते हैं। बड़े पैमाने पर फलों के पेड़ की खेती के उदाहरणों में कोफू बेसिन में अंगूर की खेती और नागानो बेसिन में सेब की खेती शामिल है। दे सकते हो। इसके अलावा, कुरोबे नदी जलोढ़ पंखे में, सिंचाई सुविधाओं के प्रसार और मिट्टी की ड्रेसिंग के कारण धान के खेतों को परिवर्तित कर दिया गया है। जलोढ़ पंखों से बहने वाली कई नदियाँ अस्थिर हैं और तथाकथित उबड़-खाबड़ नदियाँ हैं। बाढ़ के खतरे से खुद को बचाने के लिए लोग तटबंधों का निर्माण करते हैं, जिसका अर्थ है नदी चैनल को ठीक करना, और तलछट संचय नदी चैनल तक ही सीमित रहेगा। नतीजतन, आसपास के क्षेत्र की तुलना में नदी का तल काफी बढ़ जाता है। छत नदी बन गया है। जलोढ़ पंखों के माध्यम से बहने वाली अधिकांश नदियाँ छत की नदियाँ बन गई हैं, और ऐसे मामले हैं जहाँ रेलवे सुरंगें नदियों के नीचे से गुजरती हैं, जैसे कि डेम्योजिन नदी जो टोयो सिटी, एहिम प्रान्त से होकर बहती है।
मासातोमो उमित्सु

Page 3

Địa hình trong đó sỏi do sông bồi lắng có dạng hình bán nguyệt hướng về một vùng đất bằng phẳng với miệng thung lũng của sông là đỉnh. Phần gần đầu quạt phù sa gọi là đỉnh quạt, phần chính giữa gọi là tâm quạt, phần cuối gọi là đầu quạt. Gọi là quạt phù sa khi phân biệt với quạt phù sa đá phát triển như hình quạt dưới chân núi ở vùng đất khô cằn và chủ yếu được hình thành do xói mòn.

Để hình thành quạt phù sa thì điều kiện địa hình, địa chất, khí hậu, thảm thực vật của vùng thượng nguồn, địa hình, địa chất của nơi hình thành có ý nghĩa quan trọng. Cái trước liên quan đến bản chất của sỏi tạo nên quạt phù sa và các dòng sông mang theo nó, cái sau liên quan mật thiết đến sự phát tán của quạt phù sa. Nhìn chung, diện tích lưu vực và các nhấp nhô ở thượng lưu lớn, các sông có độ dốc lớn mang theo một lượng lớn sỏi hạt thô về hạ lưu, các quạt phù sa phát triển tốt khi có các lưu vực rộng và đồng bằng ở phía hạ lưu. ..

Các thung lũng sông khắc núi nhìn chung có độ dốc lớn, chiều rộng thung lũng hẹp, khi có lũ thì độ sâu của nước trở nên sâu nên khả năng mang theo của sỏi lớn. Tuy nhiên, khi đi ra từ vùng núi đến vùng đất bằng, độ dốc của đáy thung lũng giảm đột ngột, đồng thời dòng nước mở rộng và độ sâu của nước ngày càng nông nên sức mang của sông giảm xuống. Kết quả là khi sông đến vùng đất bằng phẳng, một lượng lớn đá sỏi được đưa đến đó bị bồi lấp, lòng sông cao dần lên, đường dẫn dòng chảy mất ổn định. Vì vậy, vào thời điểm lũ tới, kênh chảy ở nơi thấp hơn sẽ bị lấy đi, sỏi mới sẽ bắt đầu tích tụ dọc theo kênh. Bằng cách lặp lại những thay đổi như vậy trong lòng sông, đường dòng chảy đều từ lối ra của thung lũng theo hướng di chuyển và một địa hình trầm tích sỏi bán hình nón với miệng thung lũng như đỉnh được hình thành.

Kích thước của quạt phù sa bị chi phối bởi lượng sỏi từ thượng nguồn mang về, quạt phù sa do sông lớn tạo ra thường có dạng hình phẳng lớn và có độ dốc thoải hơn so với sông nhỏ. Ngoài ra, các hạt cặn càng nhỏ thì độ dốc càng nhẹ. Quạt phù sa có độ dốc thoải là quạt phù sa, sườn dốc. Hình nón vách đá Nón phù sa đôi khi được gọi là nón phù sa. Hình dạng mặt cắt dọc của quạt phù sa cho thấy độ nghiêng lớn nhất ở đầu quạt và nghiêng nhẹ về phía cuối quạt. Các sông chảy trên quạt phù sa tạo thành kênh bện, và vi cấu tạo bề mặt đất gồm các kênh sông cũ phát triển thành mạng lưới và tập hợp các cọc sỏi hình trục phát triển giữa chúng. Các chất lắng đọng chủ yếu là sỏi, nhưng kích thước của sỏi không đồng đều do ảnh hưởng của nước chảy nhỏ, các cặn hạt mịn như cát, phù sa, đất sét lấp đầy khoảng trống giữa các viên sỏi với nhiều kích thước khác nhau. ing.

Các quạt phù sa được tạo ra do các chuyển động của lớp vỏ như đứt gãy và uốn cong, và sỏi tạo ra trong lưu vực có thể chảy ra ngoài do sự gia tăng dòng chảy của sông do biến đổi khí hậu. Ở những nơi như Nhật Bản thuộc vành đai sinh sản trẻ và nơi hoạt động của các chuyển động của lớp vỏ, các vết sẹo đứt gãy đáng chú ý thường phát triển ở rìa các lưu vực và đồng bằng, do đó nhiều quạt phù sa cũng được phân bố. Đặc biệt, ở các lưu vực miền núi, hầu như toàn bộ lưu vực thường bị các quạt phù sa chiếm đóng, như ở các lưu vực Matsumoto và Kofu. Ngoài ra, sản xuất đá vụn hoạt động ngay cả ở những vùng khô hạn và bán khô hạn, và các quạt phù sa cũng phát triển tốt vì lượng mưa thường ở dạng mưa lớn.

Nếu các điều kiện hình thành quạt phù sa thay đổi do vận động của lớp vỏ, thay đổi khí hậu hoặc thay đổi mực nước biển làm mức tham chiếu cho xói mòn sông thì quạt phù sa mới sẽ được hình thành trước quạt phù sa do thung lũng . Quạt phù sa tổng hợp được chế tạo. Ngoài ra, khi từ núi trồi ra một số lượng lớn các sông, các quạt phù sa liền kề tiếp xúc với nhau tạo thành các quạt phù sa gọi là quạt phù sa hợp lưu. Ở Nhật Bản, có rất nhiều ví dụ về việc hợp nhất quạt phù sa và quạt mổ xẻ, và cao nguyên Musashino ở đồng bằng Kanto, Mikatahara ở vùng Tokai và Iwatahara cũng là những quạt phù sa bị mổ xẻ và biến thành cao nguyên.

Do quạt phù sa có thành phần là sỏi nên nước sông thấm vào lòng đất và trở thành nước ngầm, và hầu hết các sông chảy qua quạt phù sa là sông Mizunashi. Đặc biệt, khó lấy nước sinh hoạt và nước tưới ở phần trung tâm quạt vì mực nước ngầm sâu, các làng phù sa hình quạt nằm ở đầu quạt là nơi dễ có nước sông, hoặc bề mặt nước ngầm trở nên nông và các suối nước được phân bố. Giới hạn ở cuối quạt. Ở quạt phù sa, nương dâu, nương chè, vườn cây ăn trái… ngoài ruộng thông thường, tận dụng được đặc tính của đất có khả năng thoát nước tốt. Ví dụ về trồng cây ăn quả quy mô lớn bao gồm trồng nho ở lưu vực Kofu và trồng táo ở lưu vực Nagano. có thể cho. Ngoài ra, ở quạt phù sa sông Kurobe, các cánh đồng lúa đã được chuyển đổi do trải rộng các công trình thủy lợi và làm đất. Nhiều con sông chảy qua các quạt phù sa không ổn định và được gọi là sông gồ ghề. Để bảo vệ mình khỏi nguy cơ lũ lụt, người dân xây dựng bờ kè, đồng nghĩa với việc cố định lòng sông, và việc tích tụ phù sa sẽ hạn chế xuống lòng sông. Kết quả là lòng sông dâng lên đáng kể so với khu vực xung quanh. Sông trần Được hình thành. Hầu hết các con sông chảy qua quạt phù sa đều trở thành sông trần, và có những trường hợp đường hầm đường sắt đi qua các con sông, chẳng hạn như sông Daimyojin chảy qua thành phố Toyo, tỉnh Ehime.
Masatomo Umitsu

Page 4

একটি ভূখণ্ড যেখানে একটি নদী দ্বারা বাহিত নুড়ি একটি আধা-শঙ্কু আকারে একটি সমতল ভূমির দিকে জমা হয় এবং নদীর উপত্যকার মুখটি শীর্ষ হিসাবে থাকে। পাললিক পাখার শীর্ষের কাছাকাছি অংশটিকে ফ্যানের শীর্ষ, কেন্দ্রীয় অংশটিকে পাখা কেন্দ্র এবং শেষ অংশটিকে পাখার প্রান্ত বলা হয়। শুষ্ক এলাকায় পাহাড়ের পাদদেশে পাখার মতো বিকশিত এবং প্রধানত ক্ষয় দ্বারা গঠিত শিলা পাললিক পাখা থেকে আলাদা করা হলে একে পলল পাখা বলা হয়।

একটি পাললিক পাখা তৈরি করার জন্য, উজানের অঞ্চলের ভূ-তাত্ত্বিক, ভূতাত্ত্বিক, জলবায়ু এবং গাছপালা পরিস্থিতি এবং যেখানে এটি গঠিত হয় সেখানকার ভূতাত্ত্বিক এবং ভূতাত্ত্বিক অবস্থা গুরুত্বপূর্ণ। পূর্ববর্তীটি নুড়ির প্রকৃতির সাথে জড়িত যা পলল পাখা এবং নদীগুলি যা এটি বহন করে, এবং পরবর্তীটি পলল পাখার বিস্তারের সাথে ঘনিষ্ঠভাবে সম্পর্কিত। সাধারণভাবে, উজান অঞ্চলে অববাহিকা এলাকা এবং ঢালগুলি বড়, খাড়া ঢালু নদীগুলি ভাটির দিকে প্রচুর পরিমাণে মোটা-দানাযুক্ত নুড়ি বহন করে, এবং পলল পাখাগুলি ভালভাবে বিকশিত হয় যখন নীচের দিকে প্রশস্ত অববাহিকা এবং সমভূমি থাকে। ..

যে নদী উপত্যকাগুলি পাহাড় খোদাই করে সেগুলি সাধারণত খাড়া ঢালু, উপত্যকার প্রস্থ সংকীর্ণ এবং বন্যার সময় জলের গভীরতা গভীর হয়, তাই নুড়ি বহন করার ক্ষমতা বড়। তবে পাহাড় থেকে সমতল ভূমিতে যাওয়ার সময় উপত্যকার তলদেশের ঢাল হঠাৎ কমে যায় এবং একই সাথে পানির প্রবাহ প্রসারিত হয় এবং পানির গভীরতা অগভীর হয়ে যায়, ফলে নদীর বহন ক্ষমতা কমে যায়। ফলস্বরূপ, নদী যখন সমতল ভূমিতে পৌঁছায়, তখন সেই বিন্দু পর্যন্ত বহন করা প্রচুর পরিমাণে নুড়ি জমা হয়, নদীর তলদেশ ধীরে ধীরে বৃদ্ধি পায় এবং প্রবাহের পথ অস্থির হয়ে ওঠে। অতএব, পরবর্তী বন্যার সময়, একটি নিচু জায়গায় প্রবাহিত একটি চ্যানেল নেওয়া হবে এবং চ্যানেলের সাথে নতুন নুড়ি জমতে শুরু করবে। নদীপথে এই ধরনের পরিবর্তনের পুনরাবৃত্তি করে, প্রবাহের পথটি উপত্যকার প্রস্থান থেকে চলমান দিকে সমানভাবে প্রবাহিত হয় এবং উপত্যকার মুখের সাথে একটি অর্ধ-শঙ্কুযুক্ত নুড়ি জমা টপোগ্রাফি তৈরি হয়।

পাললিক পাখার আকার উজান থেকে বয়ে আসা নুড়ির পরিমাণের দ্বারা প্রভাবিত হয় এবং একটি বড় নদী দ্বারা সৃষ্ট পাললিক পাখাটি একটি বড় প্ল্যানার আকৃতি ধারণ করে এবং একটি ছোট নদীর তুলনায় আরও মৃদুভাবে ঢালু হয়। এছাড়াও, জমার কণা যত ছোট হবে, ঢাল তত মৃদু হবে। মৃদু ঢালযুক্ত পাললিক পাখা হল পলির পাখা, এবং ঢালগুলি খাড়া। ক্লিফ শঙ্কু পলি শঙ্কুকে কখনও কখনও পলি শঙ্কু বলা হয়। পাললিক পাখার উল্লম্ব ক্রস-বিভাগীয় আকৃতি ফ্যানের শীর্ষে সর্বাধিক প্রবণতা দেখায় এবং পাখার শেষের দিকে আলতোভাবে ঝুঁকে থাকে। পাললিক পাখার উপর প্রবাহিত নদীগুলি একটি বিনুনিযুক্ত চ্যানেল তৈরি করে এবং ভূ-পৃষ্ঠের মাইক্রোটোগ্রাফি পুরানো নদী চ্যানেলগুলির সমন্বয়ে গঠিত যা একটি নেটওয়ার্কে বিকশিত হয় এবং স্পিন্ডল-আকৃতির নুড়ির স্তূপের একটি সংগ্রহ যা তাদের মধ্যে বিকাশ লাভ করে। আমানতগুলি প্রধানত নুড়ি, কিন্তু প্রবাহিত জল দ্বারা চালিত করার সামান্য প্রভাবের কারণে নুড়ির আকার সমান নয় এবং বালি, পলি এবং কাদামাটির মতো সূক্ষ্ম দানাগুলি বিভিন্ন আকারের নুড়ির মধ্যে স্থান পূর্ণ করে। ing

জলবায়ু পরিবর্তনের কারণে নদীর প্রবাহ বৃদ্ধির কারণে অববাহিকায় উৎপন্ন নুড়ি প্রবাহিত হতে পারে। জাপানের মতো জায়গায় যেগুলি তরুণ অরোজেনিক বেল্টের অন্তর্গত এবং যেখানে ক্রাস্টাল নড়াচড়া সক্রিয়, উল্লেখযোগ্য ফল্ট স্কার্পগুলি প্রায়শই অববাহিকা এবং সমভূমির প্রান্তে বিকশিত হয়, তাই অনেক পাললিক পাখাও বিতরণ করা হয়। বিশেষ করে, পার্বত্য অববাহিকাগুলিতে, প্রায় সমগ্র অববাহিকা প্রায়ই পলি ভক্তদের দ্বারা দখল করা হয়, যেমন মাতসুমোটো এবং কোফু অববাহিকায়। উপরন্তু, এমনকি শুষ্ক এবং আধা-শুষ্ক এলাকায় ধ্বংসাবশেষ উত্পাদন সক্রিয়, এবং পলির পাখাগুলি ভালভাবে বিকশিত হয় কারণ বৃষ্টিপাত প্রায়শই ভারী বৃষ্টিতে রূপ নেয়।

যদি ভূত্বকের গতিবিধি, জলবায়ু পরিবর্তন বা সমুদ্রপৃষ্ঠের পরিবর্তনের কারণে একটি পলির পাখা তৈরির শর্তগুলি পরিবর্তিত হয় যা নদী ক্ষয়ের জন্য একটি রেফারেন্স স্তর হিসাবে কাজ করে, তাহলে উপত্যকার দ্বারা খোদাই করা পলির পাখার সামনে একটি নতুন পাললিক পাখা তৈরি হবে। . সিন্থেটিক পাললিক পাখা তৈরি করা হয়। উপরন্তু, যখন পাহাড় থেকে প্রচুর সংখ্যক নদী বের হয়, তখন সংলগ্ন পাললিক পাখাগুলি একে অপরের সংস্পর্শে এসে সঙ্গম পাললিক পাখা নামে একটি সিরিজ তৈরি করে। জাপানে, পাললিক পাখা এবং বিচ্ছিন্ন পাখাকে একত্রিত করার অনেক উদাহরণ রয়েছে এবং কান্টো সমভূমিতে মুসাশিনো মালভূমি, টোকাই অঞ্চলের মিকাতাহারা এবং ইওয়াতাহারাও ছিন্ন করা পলির পাখা যাকে ব্যবচ্ছেদ করে মালভূমিতে পরিণত করা হয়েছে।

যেহেতু পাললিক পাখা নুড়ি দ্বারা গঠিত, নদীর জল ভূগর্ভে প্রবেশ করে এবং ভূগর্ভস্থ জলে পরিণত হয় এবং পলির পাখার মধ্য দিয়ে প্রবাহিত বেশিরভাগ নদীই মিজুনাশি নদী। বিশেষ করে, পাখার কেন্দ্রীয় অংশে পানীয় জল এবং সেচের জল পাওয়া কঠিন কারণ জলের টেবিল গভীর, এবং পলির পাখার আকৃতির গ্রামগুলি ফ্যানের শীর্ষে অবস্থিত যেখানে নদীর জল সহজেই পাওয়া যায়, বা ভূগর্ভস্থ জলের পৃষ্ঠ অগভীর হয়ে ওঠে এবং স্প্রিংস বিতরণ করা হয়। ফ্যান শেষ পর্যন্ত সীমাবদ্ধ। পাললিক পাখায়, তুঁত ক্ষেত, চা ক্ষেত, বাগান ইত্যাদি সাধারণ ক্ষেতের পাশাপাশি খোলা থাকে, ভাল নিষ্কাশন সহ মাটির বৈশিষ্ট্যের সুবিধা গ্রহণ করে। বড় আকারের ফল গাছ চাষের উদাহরণের মধ্যে রয়েছে কোফু অববাহিকায় ভিটিকালচার এবং নাগানো বেসিনে আপেল চাষ। দিতে পারেন. এছাড়া কুরোবে নদীতে পলল পাখা, সেচ সুবিধা ছড়িয়ে পড়ায় ধানক্ষেত রূপান্তরিত হয়েছে। পাললিক পাখার মধ্য দিয়ে প্রবাহিত অনেক নদীই অস্থির এবং তথাকথিত রুক্ষ নদী। বন্যার বিপদ থেকে নিজেদের রক্ষা করার জন্য, মানুষ বাঁধ নির্মাণ করে, যার অর্থ নদীপথ ঠিক করা, এবং পলি জমে নদী নালায় সীমাবদ্ধ থাকবে। ফলস্বরূপ, নদীর তল পার্শ্ববর্তী এলাকার তুলনায় উল্লেখযোগ্যভাবে বৃদ্ধি পায়। সিলিং নদী গঠিত হয়. পাললিক পাখার মধ্য দিয়ে প্রবাহিত বেশিরভাগ নদীই সিলিং নদীতে পরিণত হয়েছে, এবং এমন কিছু ঘটনা রয়েছে যেখানে রেলওয়ে টানেল নদীর তলদেশ দিয়ে যায়, যেমন ডাইময়োজিন নদী যা টয়ো সিটি, এহিম প্রিফেকচারের মধ্য দিয়ে প্রবাহিত হয়।
মাসাতোমো উমিতসু

Page 5

Bir nehir tarafından taşınan çakılların yarı konik bir şekilde düz bir araziye doğru çökeldiği ve nehrin vadi ağzının tepe noktası olduğu bir arazi. Alüvyon yelpazesinin tepesine yakın olan kısmına yelpaze başı, orta kısmına fan merkezi ve uç kısmına ise fan ucu denir. Kurak alanda dağın eteğinde yelpaze gibi gelişen ve esas olarak erozyonla oluşan kaya alüvyon yelpazesinden ayırt edildiğinde alüvyon yelpazesi denir.

Bir alüvyon yelpazesinin oluşabilmesi için memba bölgesinin topografik, jeolojik, iklim ve bitki örtüsü koşulları ile oluştuğu yerin topoğrafik ve jeolojik koşulları önemlidir. Birincisi, alüvyon yelpazesini oluşturan çakılların ve onu taşıyan nehirlerin doğası ile ilgilidir ve ikincisi, alüvyon yelpazesinin yayılmasıyla yakından ilgilidir. Genel olarak havza alanı ve memba bölgesindeki dalgalanmalar geniştir, dik yamaçlı nehirler mansap tarafına büyük miktarda iri taneli çakıl taşır ve mansap tarafında geniş havzalar ve ovalar olduğunda alüvyon yelpazeleri iyi gelişir. ..

Dağları yontan akarsu vadileri genellikle dik yamaçlardır, vadi genişliği dardır ve taşkınlar sırasında su derinliği derinleşir, dolayısıyla çakıl taşıma kapasitesi büyüktür. Ancak dağlardan düz arazilere çıkıldığında vadi tabanının eğimi aniden azalır ve aynı zamanda su akışı genişler ve su derinliği sığlaşır, dolayısıyla nehrin taşıma kapasitesi azalır. Sonuç olarak, nehir düz zemine ulaştığında, o noktaya kadar taşınan büyük miktarda çakıl birikir, nehir yatağı giderek yükselir ve akış yolu kararsız hale gelir. Dolayısıyla bir sonraki taşkın zamanında daha alçaktan akan bir kanal alınacak ve kanal boyunca yeni çakıllar birikmeye başlayacaktır. Nehir kanalındaki bu tür değişikliklerin tekrarlanmasıyla, akış yolu vadi çıkışından hareketli yönde eşit olarak akar ve tepe olarak vadi ağzı ile yarı konik bir çakıl yatağı topografyası oluşur.

Alüvyon yelpazesinin boyutuna, membadan taşınan çakıl miktarı hakimdir ve büyük bir nehir tarafından oluşturulan alüvyon yelpazesi, büyük bir düzlemsel şekle sahip olma eğilimindedir ve küçük bir nehirden daha hafif eğimlidir. Ek olarak, tortunun parçacıkları ne kadar küçükse, eğim o kadar yumuşak olur. Hafif eğimli alüvyon yelpazeleri alüvyon yelpazeleridir ve yamaçları diktir. uçurum konisi Alüvyon konisi bazen alüvyon konisi olarak adlandırılır. Alüvyon yelpazesinin dikey kesit şekli, fanın üst kısmındaki maksimum eğimi gösterir ve fanın ucuna doğru hafifçe eğilir. Alüvyon yelpazesi üzerinde akan nehirler örgülü bir kanal oluşturur ve zemin yüzeyinin mikrotopografisi, bir ağ içinde gelişen eski nehir kanallarından ve bunlar arasında gelişen iğ şeklindeki çakıl yığınlarından oluşur. Tortular çoğunlukla çakıldır, ancak akan su ile elemenin küçük etkisi nedeniyle çakılın boyutu tekdüze değildir ve kum, silt ve kil gibi ince taneli tortular çeşitli büyüklükteki çakılların arasındaki boşluğu doldurur. ing.

Faylar ve kıvrımlar gibi kabuk hareketlerinden dolayı alüvyon yelpazeleri oluşur ve iklim değişikliğine bağlı olarak nehir akışının artması nedeniyle havzada oluşan çakıllar dışarı akabilir. Japonya gibi genç orojenik kuşağa ait olan ve kabuk hareketlerinin aktif olduğu yerlerde, havza ve ovaların kenarlarında sıklıkla dikkate değer fay diklikleri gelişir, çok sayıda alüvyon yelpazesi de dağılır. Özellikle dağlık havzalarda, Matsumoto ve Kofu havzalarında olduğu gibi, hemen hemen tüm havza genellikle alüvyon yelpazeleri tarafından işgal edilir. Ek olarak, kurak ve yarı kurak alanlarda bile moloz üretimi aktiftir ve yağışlar genellikle yoğun yağış şeklini aldığı için alüvyon yelpazeleri iyi gelişmiştir.

Akarsu erozyonu için referans seviye oluşturan kabuk hareketleri, iklim değişiklikleri veya deniz seviyesindeki değişiklikler nedeniyle alüvyon yelpazesi oluşturma koşulları değişirse, vadinin oyduğu alüvyon yelpazesinin önünde yeni bir alüvyon yelpazesi oluşacaktır. . Sentetik alüvyon yelpaze yapılır. Ayrıca, dağlardan çok sayıda nehir çıktığı zaman, bitişik alüvyon yelpazeleri birbirleriyle temas ederek bir dizi alüvyon yelpazeleri oluştururlar. Japonya'da alüvyon yelpazeleri ve parçalanmış yelpazelerin birleştirilmesine birçok örnek vardır ve Kanto ovasındaki Musashino platosu, Tokai bölgesindeki Mikatahara ve Iwatahara da disseke edilmiş ve plato haline getirilmiş alüvyon yelpazeleridir.

Alüvyon yelpazesi çakıldan oluştuğu için nehir suyu yeraltına sızarak yer altı suyuna dönüşür ve alüvyon yelpazesinden akan nehirlerin çoğu Mizunashi Nehirleridir. Özellikle, su tablasının derin olması ve alüvyon yelpaze şeklindeki köylerin, nehir suyunun kolayca bulunabileceği yelpazenin üst kısmında yer alması nedeniyle, fanın orta kısmında içme suyu ve sulama suyu elde edilmesi zordur veya yeraltı suyu yüzeyi sığlaşır ve kaynaklar dağılır. Fan ucu ile sınırlıdır. Alüvyon yelpazelerinde sıradan tarlalara ek olarak dut tarlaları, çay tarlaları, meyve bahçeleri vb. iyi drenajlı toprağın özelliklerinden yararlanılarak açılır. Büyük ölçekli meyve ağacı yetiştiriciliği örnekleri, Kofu havzasında bağcılık ve Nagano havzasında elma yetiştiriciliğini içerir. verebilir. Ayrıca Kurobe Nehri alüvyon yelpazesinde, sulama tesislerinin yaygınlaşması ve toprak işleme nedeniyle çeltik tarlaları dönüştürülmüştür. Alüvyon yelpazelerinden akan nehirlerin çoğu kararsızdır ve kaba nehirler olarak adlandırılır. İnsanlar kendilerini sel tehlikesinden korumak için nehir kanalını sabitlemek anlamına gelen setler inşa ederler ve tortu birikimi nehir kanalıyla sınırlı olacaktır. Sonuç olarak, nehir yatağı çevreye göre önemli ölçüde yükselir. Tavan nehir Oluşturulmuş. Alüvyon yelpazelerinden akan nehirlerin çoğu tavan nehirleri haline geldi ve Ehime Eyaleti, Toyo Şehri'nden akan Daimyojin Nehri gibi demiryolu tünellerinin nehirlerin altından geçtiği durumlar var.
Masatomo Ümitsu

Page 6

التضاريس التي يترسب فيها الحصى الذي يحمله نهر في شكل شبه مخروطي باتجاه أرض مسطحة مع مصب وادي النهر كقمه. يسمى الجزء الموجود بالقرب من الجزء العلوي من المروحة الغرينية رأس المروحة ، ويسمى الجزء المركزي مركز المروحة ، ويسمى الجزء النهائي طرف المروحة. يطلق عليها المروحة الغرينية عندما تتميز عن مروحة الصخور الرسوبية التي تتطور مثل مروحة عند سفح الجبل في المنطقة القاحلة وتتكون أساسًا من التعرية.

من أجل تكوين مروحة الغرينية ، تعتبر الظروف الطبوغرافية والجيولوجية والمناخية والغطاء النباتي لمنطقة أعلى المنبع والظروف الطوبوغرافية والجيولوجية للمكان الذي تشكلت فيه مهمة. الأول متورط في طبيعة الحصى الذي يتكون منه المروحة الغرينية والأنهار التي تحمله ، والأخير يرتبط ارتباطًا وثيقًا بانتشار المروحة الغرينية. بشكل عام ، تكون مساحة الحوض والتموجات في منطقة المنبع كبيرة ، وتحمل الأنهار شديدة الانحدار كمية كبيرة من الحصى الخشن إلى اتجاه مجرى النهر ، وتتطور مراوح الطمي بشكل جيد عندما تكون هناك أحواض وسهول واسعة على جانب المصب. ..

عادة ما تكون وديان الأنهار التي تقسم الجبال منحدرات شديدة الانحدار ، وعرض الوادي ضيق ، وعمق المياه يصبح عميقًا أثناء الفيضانات ، وبالتالي فإن القدرة الاستيعابية للحصى كبيرة. ومع ذلك ، عند الخروج من الجبال إلى الأرض المسطحة ، ينخفض منحدر قاع الوادي فجأة ، وفي الوقت نفسه ، يتوسع تدفق المياه ويصبح عمق المياه ضحلًا ، وبالتالي تقل القدرة الاستيعابية للنهر. نتيجة لذلك ، عندما يصل النهر إلى الأرض المسطحة ، يتم ترسيب كمية كبيرة من الحصى التي تم نقلها إلى تلك النقطة ، ويرتفع قاع النهر تدريجياً ، ويصبح مسار التدفق غير مستقر. لذلك ، في وقت الفيضان التالي ، سيتم أخذ قناة تتدفق في مكان أقل ، وسيبدأ الحصى الجديد في التراكم على طول القناة. من خلال تكرار مثل هذه التغييرات في قناة النهر ، يتدفق مسار التدفق بالتساوي من مخرج الوادي في الاتجاه المتحرك ، وتضاريس رواسب الحصى شبه المخروطية مع فم الوادي عند تكوين القمة.

تهيمن كمية الحصى المنقولة من المنبع على حجم المروحة الغرينية ، وتميل المروحة الغرينية الناتجة عن نهر كبير إلى أن يكون لها شكل مستوٍ كبير وتكون أكثر انحدارًا بلطف من نهر صغير. بالإضافة إلى ذلك ، كلما كانت جزيئات الرواسب أصغر ، كان المنحدر ألطف. مراوح الطمي ذات المنحدرات اللطيفة هي مراوح غرينية والمنحدرات شديدة الانحدار. كليف المخروط يسمى المخروط الغريني أحيانًا المخروط الغريني. يوضح الشكل المقطعي العمودي للمروحة الغرينية أقصى ميل في الجزء العلوي من المروحة ويميل برفق نحو نهاية المروحة. تشكل الأنهار التي تتدفق على المروحة الغرينية قناة مضفرة ، ويتكون التصوير الدقيق لسطح الأرض من قنوات نهرية قديمة تتطور في شبكة ومجموعة من أكوام الحصى على شكل مغزل والتي تتطور فيما بينها. الرواسب عبارة عن حصى بشكل أساسي ، لكن حجم الحصى ليس موحدًا بسبب التأثير الصغير للغربلة بالمياه الجارية ، وتملأ الرواسب الدقيقة مثل الرمل والطمي والطين الفراغ بين الحصى بأحجام مختلفة. عمل.

يتم إنشاء مراوح الطمي بسبب تحركات القشرة الأرضية مثل الصدوع والانحناءات ، وقد يتدفق الحصى الناتج في الحوض بسبب زيادة تدفق النهر بسبب تغير المناخ. في أماكن مثل اليابان التي تنتمي إلى الحزام الأوروجيني الشاب وحيث تنشط حركات القشرة الأرضية ، غالبًا ما تتطور صدوع ملحوظة في هوامش الأحواض والسهول ، يتم أيضًا توزيع العديد من مراوح الطمي. على وجه الخصوص ، في الأحواض الجبلية ، غالبًا ما يتم شغل الحوض بأكمله تقريبًا بواسطة مراوح الطمي ، كما هو الحال في حوضي ماتسوموتو وكوفو. بالإضافة إلى ذلك ، فإن إنتاج الحطام نشط حتى في المناطق القاحلة وشبه القاحلة ، ويتم تطوير مراوح الطمي جيدًا لأن هطول الأمطار غالبًا ما يتخذ شكل هطول أمطار غزيرة.

إذا تغيرت الظروف لتشكيل المروحة الغرينية بسبب تحركات القشرة الأرضية أو تغيرات المناخ أو التغيرات في مستوى سطح البحر التي تعمل كمستوى مرجعي لتعرية النهر ، فسيتم تشكيل مروحة طمي جديدة أمام المروحة الغرينية المنحوتة في الوادي . المروحة الغرينية الاصطناعية مصنوعة. بالإضافة إلى ذلك ، عندما ينبثق عدد كبير من الأنهار من الجبال ، فإن مراوح الطمي المجاورة تكون على اتصال مع بعضها البعض لتشكيل سلسلة من مراوح الطمي تسمى مراوح التقاء الطمي. في اليابان ، هناك العديد من الأمثلة على دمج مراوح الطمي ومراوح تشريح ، وهضبة موساشينو في سهل كانتو ، وميكاتاهارا في منطقة توكاي ، وأيواتاهارا أيضًا تم تشريح مراوح الطمي التي تم تشريحها وتحويلها إلى هضاب.

نظرًا لأن المروحة الرسوبية تتكون من الحصى ، فإن مياه النهر تتخلل تحت الأرض وتصبح مياهًا جوفية ، ومعظم الأنهار التي تتدفق عبر المروحة الغرينية هي أنهار ميزوناشي. على وجه الخصوص ، من الصعب الحصول على مياه الشرب ومياه الري في الجزء المركزي من المروحة لأن منسوب المياه عميق ، وتقع القرى الغرينية على شكل مروحة في الجزء العلوي من المروحة حيث تتوفر مياه النهر بسهولة ، أو يصبح سطح المياه الجوفية ضحلًا وتتوزع الينابيع. يقتصر على طرف المعجبين. في مراوح الغرينية ، تفتح حقول التوت وحقول الشاي والبساتين وما إلى ذلك بالإضافة إلى الحقول العادية ، مع الاستفادة من خصائص التربة مع الصرف الجيد. تشمل الأمثلة على زراعة أشجار الفاكهة على نطاق واسع زراعة الكروم في حوض كوفو وزراعة التفاح في حوض ناغانو. يمكن أن تعطي. بالإضافة إلى ذلك ، في مروحة الطمي في نهر كوروبي ، تم تحويل حقول الأرز بسبب انتشار مرافق الري وتجهيز التربة. العديد من الأنهار التي تتدفق عبر مراوح الطمي غير مستقرة وتسمى الأنهار الوعرة. لحماية أنفسهم من خطر الفيضانات ، يقوم الناس ببناء سدود ، مما يعني إصلاح قناة النهر ، وسيقتصر تراكم الرواسب على قناة النهر. نتيجة لذلك ، يرتفع مجرى النهر بشكل ملحوظ مقارنة بالمنطقة المحيطة. نهر السقف لقد تكون. أصبحت معظم الأنهار التي تتدفق عبر مراوح الطمي أنهار سقف ، وهناك حالات تمر فيها أنفاق للسكك الحديدية تحت الأنهار ، مثل نهر Daimyojin الذي يتدفق عبر مدينة Toyo ، محافظة Ehime.
ماساتومو أوميتسو

Page 7

ஆற்றின் பள்ளத்தாக்கு வாயை உச்சியாகக் கொண்ட ஒரு தட்டையான நிலத்தை நோக்கி ஒரு ஆற்றின் மூலம் சுமந்து செல்லும் சரளை ஒரு அரை-கூம்பு வடிவத்தில் வைக்கப்படும் ஒரு நிலப்பரப்பு. வண்டல் மின்விசிறியின் மேற்பகுதிக்கு அருகில் உள்ள பகுதி ஃபேன் டாப் என்றும், மையப் பகுதி ஃபேன் சென்டர் என்றும், இறுதிப் பகுதி ஃபேன் எண்ட் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. வறண்ட பகுதியில் மலையின் அடிவாரத்தில் மின்விசிறி போல் உருவாகி முக்கியமாக அரிப்பினால் உருவாகும் பாறை வண்டல் மின்விசிறியில் இருந்து வேறுபடுத்தப்படும் போது வண்டல் மின்விசிறி எனப்படும்.

வண்டல் மின்விசிறியை உருவாக்க, மேல்நிலைப் பகுதியின் நிலப்பரப்பு, புவியியல், காலநிலை மற்றும் தாவர நிலைமைகள் மற்றும் அது உருவாகும் இடத்தின் நிலப்பரப்பு மற்றும் புவியியல் நிலைமைகள் முக்கியம். முந்தையது வண்டல் விசிறியை உருவாக்கும் சரளை மற்றும் அதைச் சுமக்கும் ஆறுகளின் தன்மையில் ஈடுபட்டுள்ளது, மேலும் பிந்தையது வண்டல் விசிறியின் பரவலுடன் நெருங்கிய தொடர்புடையது. பொதுவாக, மேல்நிலைப் பகுதியில் உள்ள படுகைப் பகுதி மற்றும் அலைகள் பெரியவை, செங்குத்தான சரிவு ஆறுகள் பெரிய அளவிலான கரடுமுரடான சரளைகளை கீழ்நோக்கி கொண்டு செல்கின்றன, மேலும் கீழ்புறத்தில் பரந்த படுகைகள் மற்றும் சமவெளிகள் இருக்கும்போது வண்டல் விசிறிகள் நன்றாக வளரும். ..

மலைகளை செதுக்கும் நதி பள்ளத்தாக்குகள் பொதுவாக செங்குத்தான சரிவுகளாகவும், பள்ளத்தாக்கு அகலம் குறுகலாகவும், வெள்ளத்தின் போது நீரின் ஆழம் ஆழமாகவும் இருப்பதால், சரளைகளை சுமந்து செல்லும் திறன் அதிகமாக உள்ளது. ஆனால், மலைகளில் இருந்து சமதளமான நிலத்துக்குச் செல்லும்போது, பள்ளத்தாக்கின் அடிப்பகுதியின் சரிவு திடீரென குறைந்து, அதே நேரத்தில், நீர் ஓட்டம் விரிவடைந்து, நீரின் ஆழம் குறைவதால், ஆற்றின் தாங்கும் திறன் குறைகிறது. இதன் விளைவாக, நதி சமதளமான நிலத்தை அடையும் போது, அதுவரை கொண்டு செல்லப்பட்ட அதிக அளவு ஜல்லிகள் படிந்து, ஆற்றுப்படுகை படிப்படியாக உயர்ந்து, ஓடும் பாதை நிலையற்றதாகிறது. எனவே, அடுத்த வெள்ளத்தின் போது, ஒரு தாழ்வான இடத்தில் ஓடும் ஒரு கால்வாய் எடுக்கப்படும், மேலும் புதிய சரளை கால்வாயில் குவியத் தொடங்கும். ஆற்றின் கால்வாயில் இத்தகைய மாற்றங்களை மீண்டும் செய்வதன் மூலம், பள்ளத்தாக்கு வெளியேறும் திசையில் இருந்து ஓட்டப் பாதை சீராக பாய்கிறது, மேலும் பள்ளத்தாக்கு வாயில் ஒரு அரை-கூம்பு சரளை படிவு நிலப்பரப்பு உருவாகிறது.

வண்டல் மின்விசிறியின் அளவு மேல்நிலையிலிருந்து எடுத்துச் செல்லப்படும் சரளையின் அளவு ஆதிக்கம் செலுத்துகிறது, மேலும் ஒரு பெரிய நதியால் உருவாக்கப்பட்ட வண்டல் விசிறியானது ஒரு பெரிய சமதள வடிவத்தைக் கொண்டிருக்கும் மற்றும் சிறிய ஆற்றை விட மெதுவாக சாய்வாக இருக்கும். கூடுதலாக, வைப்புத்தொகையின் சிறிய துகள்கள், மென்மையான சாய்வு. மென்மையான சரிவுகளைக் கொண்ட வண்டல் விசிறிகள் வண்டல் விசிறிகள், மற்றும் சரிவுகள் செங்குத்தானவை. குன்றின் கூம்பு வண்டல் கூம்பு சில நேரங்களில் வண்டல் கூம்பு என்று அழைக்கப்படுகிறது. வண்டல் மின்விசிறியின் செங்குத்து குறுக்குவெட்டு வடிவம் விசிறியின் மேற்புறத்தில் அதிகபட்ச சாய்வைக் காட்டுகிறது மற்றும் விசிறியின் முடிவை நோக்கி மெதுவாக சாய்கிறது. வண்டல் மின்விசிறியில் ஓடும் ஆறுகள் பின்னப்பட்ட கால்வாயை உருவாக்குகின்றன, மேலும் தரை மேற்பரப்பின் மைக்ரோடோபோகிராபியானது ஒரு வலையமைப்பில் உருவாகும் பழைய நதி கால்வாய்கள் மற்றும் அவற்றுக்கிடையே உருவாகும் சுழல் வடிவ சரளைக் குவியல்களின் தொகுப்பால் ஆனது. வைப்புக்கள் முக்கியமாக சரளை, ஆனால் ஓடும் நீரால் சல்லடையின் சிறிய விளைவு காரணமாக சரளையின் அளவு சீராக இல்லை, மேலும் மணல், வண்டல் மற்றும் களிமண் போன்ற நுண்ணிய படிவுகள் பல்வேறு அளவுகளில் சரளைகளுக்கு இடையில் இடைவெளியை நிரப்புகின்றன. ing.

வண்டல் மின்விசிறிகள் பிழைகள் மற்றும் வளைவுகள் போன்ற மேலோடு அசைவுகளால் உருவாக்கப்படுகின்றன, மேலும் காலநிலை மாற்றத்தால் ஆற்றின் ஓட்டம் அதிகரிப்பதால் படுகையில் உற்பத்தி செய்யப்படும் சரளை வெளியேறலாம். ஜப்பான் போன்ற இளம் ஓரோஜெனிக் பெல்ட்டுக்கு சொந்தமான இடங்களில் மற்றும் மேலோடு இயக்கங்கள் செயல்படும் இடங்களில், குறிப்பிடத்தகுந்த தவறு ஸ்கார்ப்கள் பெரும்பாலும் பேசின்கள் மற்றும் சமவெளிகளின் ஓரங்களில் உருவாகின்றன, எனவே பல வண்டல் விசிறிகளும் விநியோகிக்கப்படுகின்றன. குறிப்பாக, மலைப் படுகைகளில், மாட்சுமோட்டோ மற்றும் கோஃபு படுகைகளில் உள்ளதைப் போலவே, கிட்டத்தட்ட முழுப் படுகையும் பெரும்பாலும் வண்டல் ரசிகர்களால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுள்ளது. கூடுதலாக, வறண்ட மற்றும் அரை வறண்ட பகுதிகளில் கூட குப்பை உற்பத்தி செயலில் உள்ளது, மேலும் வண்டல் விசிறிகள் நன்கு வளர்ச்சியடைந்துள்ளன, ஏனெனில் மழைப்பொழிவு பெரும்பாலும் அதிக மழையின் வடிவத்தை எடுக்கும்.

வண்டல் மின்விசிறியை உருவாக்குவதற்கான நிலைமைகள் மேலோட்ட அசைவுகள், காலநிலை மாற்றங்கள் அல்லது நதி அரிப்புக்கான ஆதாரமாக செயல்படும் கடல் மட்டத்தில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் காரணமாக மாறினால், பள்ளத்தாக்கில் செதுக்கப்பட்ட வண்டல் மின்விசிறியின் முன் புதிய வண்டல் மின்விசிறி உருவாகும். . செயற்கை வண்டல் விசிறி தயாரிக்கப்படுகிறது. கூடுதலாக, மலைகளில் இருந்து அதிக எண்ணிக்கையிலான ஆறுகள் வெளிப்படும் போது, அருகிலுள்ள வண்டல் விசிறிகள் ஒன்றுடன் ஒன்று தொடர்பு கொண்டு, சங்கம வண்டல் மின்விசிறிகள் எனப்படும் வண்டல் விசிறிகளை உருவாக்குகின்றன. ஜப்பானில், வண்டல் விசிறிகள் மற்றும் துண்டிக்கப்பட்ட மின்விசிறிகளை ஒன்றிணைப்பதற்கான பல எடுத்துக்காட்டுகள் உள்ளன, மேலும் கான்டோ சமவெளியில் உள்ள முசாஷினோ பீடபூமி, டோகாய் பகுதியில் உள்ள மிகதஹாரா மற்றும் இவதஹாரா ஆகியவையும் துண்டிக்கப்பட்டு பீடபூமிகளாக மாற்றப்பட்ட வண்டல் விசிறிகளாகும்.

வண்டல் மின்விசிறி சரளைகளால் ஆனது என்பதால், நதி நீர் நிலத்தடியில் ஊடுருவி நிலத்தடி நீராக மாறுகிறது, மேலும் வண்டல் மின்விசிறி வழியாக பாயும் பெரும்பாலான ஆறுகள் மிசுனாசி ஆறுகள். குறிப்பாக, மின்விசிறியின் மையப் பகுதியில் நீர்வரத்து ஆழமாக உள்ளதாலும், ஆற்று நீர் எளிதில் கிடைக்கும் மின்விசிறியின் மேற்புறத்தில் வண்டல் மின்விசிறி வடிவ கிராமங்கள் அமைந்துள்ளதாலும் குடிநீர் மற்றும் பாசன நீர் கிடைப்பது சிரமமாக உள்ளது. நிலத்தடி நீர் மேற்பரப்பு ஆழமற்றது மற்றும் நீரூற்றுகள் விநியோகிக்கப்படுகின்றன. விசிறி முடிவு வரை மட்டுமே. வண்டல் விசிறிகளில், மல்பெரி வயல்களில், தேயிலை வயல்களில், பழத்தோட்டங்கள், முதலியன சாதாரண வயல்களுக்கு கூடுதலாக திறந்திருக்கும், நல்ல வடிகால் கொண்ட மண்ணின் பண்புகளைப் பயன்படுத்தி. பெரிய அளவிலான பழ மர வளர்ப்பின் எடுத்துக்காட்டுகளில் கோஃபு படுகையில் திராட்சை வளர்ப்பு மற்றும் நாகானோ படுகையில் ஆப்பிள் சாகுபடி ஆகியவை அடங்கும். கொடுக்க முடியும். மேலும், குரோப் ஆற்று வண்டல் மின்விசிறியில், பாசன வசதிகள் பரவியதாலும், மண் அள்ளியதாலும் நெற்பயிர்கள் மாறிவிட்டன. வண்டல் விசிறிகள் வழியாக ஓடும் பல ஆறுகள் நிலையற்றவை மற்றும் கரடுமுரடான ஆறுகள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. வெள்ள அபாயத்தில் இருந்து தங்களைக் காத்துக் கொள்ள, மக்கள் தடுப்பணைகளை கட்டுகிறார்கள், அதாவது ஆற்றின் கால்வாயை சரிசெய்து, வண்டல் குவிப்பு ஆற்றின் கால்வாயில் மட்டுமே இருக்கும். இதன் விளைவாக, சுற்றியுள்ள பகுதிகளுடன் ஒப்பிடும்போது ஆற்றின் அடிப்பகுதி கணிசமாக உயர்கிறது. உச்சவரம்பு ஆறு உருவாகிறது. வண்டல் மின்விசிறிகள் வழியாக ஓடும் பெரும்பாலான ஆறுகள் உச்சவரம்பு ஆறுகளாக மாறிவிட்டன, மேலும் டோயோ சிட்டி, எஹிம் ப்ரிஃபெக்சர் வழியாகப் பாயும் டைமியோஜின் நதி போன்ற ஆறுகளின் கீழ் ரயில்வே சுரங்கங்கள் செல்லும் சந்தர்ப்பங்களும் உள்ளன.
மசடோமோ உமிட்சு

Page 8

సైన్స్ ఎర్త్ సైన్సెస్ జియాలజీ

• అభిమాని ఆకారపు డిపాజిట్, ఇక్కడ వేగంగా ప్రవహించే ప్రవాహం చదును చేస్తుంది

ఒండ్రు అభిమాని అంటే అభిమాని- లేదా కోన్ ఆకారంలో ఉన్న అవక్షేపం యొక్క అవక్షేపం అడ్డంగా మరియు ప్రవాహాలచే నిర్మించబడింది. ఒక అభిమాని శిధిలాల ప్రవాహాల ద్వారా నిర్మించబడితే దాన్ని సరిగ్గా శిధిలాల కోన్ లేదా కొలువియల్ ఫ్యాన్ అంటారు. ఈ ప్రవాహాలు అభిమాని యొక్క శిఖరం వద్ద ఒకే పాయింట్ మూలం నుండి వస్తాయి మరియు కాలక్రమేణా అభిమాని ఉపరితలంపై అనేక స్థానాలను ఆక్రమించుకుంటాయి. అభిమానులు సాధారణంగా పర్వత భూభాగం నుండి ప్రవహించే ఒక లోయ ఒక చదునైన మైదానంలోకి, మరియు ముఖ్యంగా తప్పు-సరిహద్దు పర్వత సరిహద్దులలో వెలువడుతుంది.
పొరుగు ఒండ్రు అభిమానులను ఒక వాలుకు వ్యతిరేకంగా ఒకే ఆప్రాన్ డిపాజిట్లుగా మార్చడాన్ని బజాడా అంటారు.

ఇతర భాషలు